10 సెప్టెం, 2011
ఉపాధ్యాయ సంఘాల నాయకులకిది తగునా !
విధ్యార్థుల స్థాయిని బట్టి ఉపాధ్యాయుల బోధనను అంచనా వేయడం సమంజసం కాదని ,విద్యార్థుల సామర్థ్యాలు కేవలం ఉపాధ్యాయుల బోధన పైననే ఆధార పడి వుండవని ,విద్యార్థుల ఫలితాలను బట్టి ఉపాధ్యాయులను సాధిస్తే ఉద్యమలను చెయ్యల్సి వస్తుందని ఉపాధ్యాయసంఘాల నాయకులు ప్రకటించడమే మహా విడ్డూరంగా అనిపిస్తుంది
విద్యార్థుల సామర్ద్యాలు ,అభివృద్ధి కేవలం ఉపాధ్యాయుల బోధనా తీరు పైననే ఆధార పడి వుంటాయి.ఏ పిల్లలు ఏ స్థాయిలో వున్నారో గమనించి వారికి తగినట్టుగా బోధిస్తే ఫలితాలు అద్భుతంగా వుంటాయని నిరూపిస్తున్నాము.గత 2 సంవత్సరాలుగా ఉపాధ్యాయ శిక్షణలు అధ్బుతమైన లక్ష్యసాధనాల దిశగా సాగుతున్నాయి.రిషి వేలీ ప్రయోగాలను కూడా ఈ శిక్షణలో పొందుపరచడం జరిగింది.మరి ఇంతకంటే ఉపాధ్యాయులు నేర్చుకునేదేమైనా వుందా.
అయితే ఉపాధ్యాయులు శిక్షణలను మొక్కుబడిగా తీసుకోవడము,వారికి ఉపాధ్యాయ సంఘాలు వత్తాసు పలకడము సర్వ సాధారణ మై పోయింది.కనీసం సంఘాల నాయకులకైనా శిక్షణల పట్ల అవగహన వుంటే ఇలాంటి ప్రకటనలు ఇచ్చి వుండే వారుకాదు. ఎన్నెన్నో వినూత్న పద్దతులు వస్తుంటే మెకాలే కాలంనాటి వుపన్యాస పద్ధతినే ఇప్పటీకీ పాటిస్తుంటే ఏ విధ్యార్థులలోనూ ఎలాంటి ప్రగతిని సాధించలేము
ఉపాధ్యాయులు నూతన పోకడలు అందిపుచ్చుకుంటే విధ్యార్థులలో ఏ సామర్థ్యాలైనా అభివృద్ధి చెయ్యవచ్చు కానీ ఉపాధ్యాయలోకం ఏదైనా కొత్తగా నేర్చుకోడానికి సిద్ధంగా వుందా! నేర్పడానికి ఉపాధ్యాయ సంఘాలు సిద్ధంగా వున్నాయా !విద్యా సదస్సులంటే కేవలం ఆప్రాంత నాయకులను అధికారులను పిలిచి మొక్కుబడిగా సాగే వుపన్యాసాలు తప్ప ఏదైనా నేర్చుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారా!
ప్రపంచీకరణ ప్రైవేటీకరణ విద్యా వ్యవస్థను తల్లక్రిందులుగా చేస్తున్నా...ఏమీతెలియనట్టు పాలుతాగే పిల్లి చందంగా ఉపాధ్యాయ సంఘాలు వ్యవహరిస్తే రాబోయే కాలంలో తగిన మూల్యం చెల్లించుకోవాల్సి వస్తుంది.
ఉపాధ్యాయుల సంక్షేమం తో పాటుగా విధ్యార్థుల సంక్షేమాన్ని చూడాల్సిన బాధ్యత ఉపాధ్యాయ సంఘాలు గుర్తెరగాలాల్సిన సమయం ఆసన్నమైంది.విద్యార్థుల కోసం ఉపాధ్యాయులు కానీ,ఉపాధ్యాయులకోసమే విద్యార్థులు కాదు కదా!
11 ఆగ, 2011
నగరంలో దారి తప్పిపోయిన మనుషులు
నగరంలో దారి తప్పిపోయిన మనుషులు
నగరంలో మీరు అటో ఇటో తిరుగుతున్నప్పుడు
ఎక్కడైనా రోడ్డు మీద నీరు కావి పంచె కట్టు మనుషులు కనడితే
చీదరించుకుని తలలు తిప్పుకుని పోవొద్దు
వాళ్ళు అంతకు ముందెప్పుడో
మన నాన్నలో అన్నలో అయి వుండొచ్చు
మనం తొక్కుకుంటూ తోసుకుంటూ బస్సు లెక్కుతున్నప్పుడు
మట్టి వాసన వేసే మనుషులు కనిపిస్తారు
వాళ్ళను చూసి నొసలు చిట్లించుకోవొద్దు
వాళ్ళుఅప్పుడెప్పుడో మన తాతలు ముత్తాతల్లాంటి వాళ్ళు కావచ్చు
గడ్డాలు పెరిగి మట్టి గొట్టుకు పోయిన మనుషులు చెయ్యెత్తితే
ఆటో వాడికైనా ఈసడింపు పుట్టొచ్చు
కాస్త ఆటో ఆపి వాళ్ళను ఎక్కించి పుణ్యం కట్టుకోండి
వాళ్ళు మనకు అన్నం పెట్టి కడుపు నింపే రైతన్నలే కావొచ్చు
నగరం అరణ్యం కదా
ఆ అరణ్యంలో దారి తప్పిన దానయ్యలు
నోరు పిడచ కట్టుకుపోయి అడ్డం పడి పోవొచ్చు
కాసిని మంచినీళ్ళు మొహాన కొట్టి లేపండి
వాళ్ళు అనంత దయామయులైన పల్లె ప్రవక్తలు కావొచ్చు
మనసు వద వద లాడుతూ
వొళ్ళంతా చెమ్మతో తిరిగే మనుషులు కనబడతారు
బండరాళ్ళ మన కంటికి మనుషులుగా వాళ్ళు కనబడక పోవొచ్చు
వాళ్ళను చూసి మనుషులెలా వుంటారో కాస్త గుర్తుకు తెచ్చుకుందాం
వాళ్ళు మానవత్వం తప్ప మరేమీ తెలియని మన పూర్వీకులు కావొచ్చు
ఇక్కడ తిక్కల తిక్కలగా దిక్కులు చూసే అరవ్వోళ్ళు కనిపించొచ్చు
వాళ్ళని పిచ్చివాళ్ళ కింద జమ కట్టొద్దు
వాళ్ళు ఇంటింటికీ వూరూరికీ
రహదార్లేసిన రాయబారులు కావొచ్చు
లుంగీ బొడ్డు కాడికి ఎగ్గట్టి తల ఆకాశంలోకి ఎగరేస్తూ
బారెడు బారెడు అంగలు వేసే వాళ్ళని చూసి
ఎవుడ్రా ఈ బైతుగాడని దూరదూరంగా తొలగొద్దేం
వాళ్ళు వూళ్ళో ఎవురికే రోగమూ రొష్టూ వొచ్చినా ముందుగా పరుగులు తీసే
మన బాబాయిలూ మామయ్యలూ కావొచ్చు
కాళ్ళు వొడిలిపోయి నడుం వొంగిపోయి
బోటుకర్ర పొడుచుకుంటూ
రోడ్డు దాటడానికి తంటాలు పడే పండు ముసలోళ్ళు కనపడితే
మీ ఏసీ కార్ల బ్రేకుల మీద కాలు పెట్టడం మరిచిపోకండేం
వాళ్ళు మనల్ని భుజాలకెత్తుకుని
మోస్తూ కథలు చెప్పిన తాతయ్యలు కావొచ్చు
మోకాళ్ళు దాటే కరక్కాయ చెడ్డీలేసుకుని
రోడ్డు కడ్డంగా పరిగెత్తే పిల్లకాయల్ని చూసి విసుక్కోకండేం
వాళ్ళు బాల్యంలో మన సావాస గాళ్ళెవరైనా కావొచ్చు
సైకిలు మీద రోడ్డంత పొడుగు గడ్డి మోపుల్ని లాక్కుపోతుంటారు
వాళ్ళను చూసి కసురుకోవొద్దేం
పాటిమీద నుండో గరువు చేలో నుండో
మనం మోసిన మోపులు ఒక్కసారి గెవనానికి తెచ్చుకోండి
పాల తపేళాలు తీసుకుని వాకిటి ముందుకొస్తుంటారు చూడు
అమాయకంగా మొకాలు వేలాడేసుకుని
కడుపుకూటి కోసం వొస్తారు వాళ్ళు కామంగా చూడకండేం
వాళ్ళు ఎప్పుడో మన అక్కయ్యలో చెల్లెళ్ళో కావొచ్చు
ప్రాణాల్ని గుప్పెట్లో పెట్టుకుని వైద్యుణ్ణి దేవుళ్ళా చూస్తూ కాళ్ళు మొక్కుతూ
ఆసుపత్రుల వాకిట అడుగుపెడతారు వాళ్ళు
లాభనష్టాల బేరీజు వాళ్ళమీద వేసుకోకండేం
వెనకటికి మన అయ్యలో అమ్మలో అయ్యుంటారు వాళ్ళు
ఎవుడో డలారి ముండా కొడుకు బారిన పడి
కోర్టు మెట్లెక్కాల్సి వొస్తుంది పాపం వాళ్ళకు
తల కొట్టేసినట్టున్నా తప్పక వొస్తారు
వాళ్ళను ముద్దాయిలుగానే చూడకండేం
వాళ్ళు వెనకటికి నీతీ నిజాయితీగా బతికిన మన గ్రామ పెద్దలే కావొచ్చు
కాళ్ళ జోళ్ళు లేకుండా రోడ్డు కడ్డం పడతారు వాళ్ళు
కాయకష్టం మనుషులు వాళ్ళు
కూడలి కూడలికీ అడ్డాల నిండా గుంపులు గుంపులుగా
అరసకలాడుతుంటారు వాళ్ళు
పశువులనుకుంటారేమో
ఆకలి కేకల చకోర పక్షులు వాళ్ళు
వీళ్ళంతా లేకుంటే క్షణ కాలం కాలు కదపలేని అవిటి వాళ్ళం మనం
పైపై పూతలు తగిలించుకు తిరిగే నాటకాల రాయుళ్ళం మనం
లోపలి ప్రేమా ఆప్యాయతలు బంధాను బంధాలు
పచ్చటి చేలలా పండించేది వాళ్ళు
ఆ పైర గాలి వీచందే ఏ పంటా పండదు
తరతరానికీ వారధి కట్టే మారాజులు వాళ్ళు
వాళ్ళు లేందే ఏ ఇంటా కడుపు నిండదు
11 జూన్, 2011
నగరంలో దారి తప్పిన మనుషులు
శాంతివనం ఫ్రీ సమ్మర్ కేంప్లో పిల్లలు రకరకాల ప్రతిభ కనబరిచారు
30 మే, 2011
ఇప్పుడు మనుషులు మాట్లాడే మాటలు కావాలి
18 మే, 2011
అణువణువునా
ప్రతి కొమ్మా రెమ్మా పైనా
నీ చెక్కిలి గులాబి సంతకంతరచి తరచి చూస్తాను
ఎ పక్షి గొంతులో పాటై పగిలినా
అది నువ్వే కృతి చేసి మీటిన
సంగీతమేనని చెవులారా వింటాను
అర విరిసిన ఎ పువ్వును చూసినా
అది నువ్వు నవ్విన నవ్వేమో నని
ఆత్రంగా దోసిలి పడతాను
అబద్దం వెనుక నిజం
పుటుక్కుమని పగిలే కుండ పెంకులా
తటాలున తెగిపోయే చెప్పు వుంగ టంలా
పై నుండి రాలిపడే తాటి మట్టలా
నిజం వెంట అబద్దంలా అబద్దాన్నంటు కున్న నిజంలా
సుఖం వెనుక దుక్ఖం లా
బ్రతుకు పటాన్ని
మరణమేప్పుడూ అంటి పెట్టుకునే వుంటుంది
యాంత్రిక సామ్రాజ్యం మనిషికి
మంత్రించి ఇచ్చిన మణిహార వరమిది
దేశభక్తీ జిందాబాద్
గొంతు ఎండి పోయే వాడికి
గుక్కెడు నీళ్ళు పోయ్యరు
పక్క మనిషి చావు బతుకుల్లో వున్నా
కన్నెత్తి కూడా చూడరు
విరిగిన వేలుపై వుట్టి పుణ్యానికి
ఓంటేలైనా పోయ్యరు
పచ్చి నెత్తుర్లు తాగడానికి
కత్తులనైనా కౌగలించు కుంటారు
కొన్ని సారా పేకెట్ల కే జీవితాల్ని బలి తీసుకుంటారు
నమ్మిన వాడి మూలుగుల్నించి
రక్తాన్ని జలగల్లా పీల్చుకుంటారు
క్రికెట్ మార్కేట్టాట కొట్లాటలో
ఒకే ఒక్క విజయానికే
వీరంగాలు వేస్తారు
టపాకాయలు కాలుస్తారు
మిఠాయిలు పంచుతారు
తాగి తమ్దనాలాడతారు
జెండాలతో చిందులు వేస్తారు
నానా రకాల నజరానాలు ప్రకటిస్తారు
వహ్వా దేశభక్తి జిందాబాద్
17 ఏప్రి, 2011
శాంతివనం విద్యా సాహిత్య సాంస్కృతిక,సేవా సమితి
29 డిసెం, 2010
శాంతివనం విద్యా సాహిత్య సాంస్కృతిక సేవా సదనము
మొదటి దశ
1. పాఠశాలల్లో,క్రిం కళాశాలల్లో, తెలుగు భాష వ్యాప్తికి కృషి చెయ్యడం.
2. విద్యార్థులచే కథలు చదివించడం,రాయించడం.
3. పుస్తకపఠనం పై ఆసక్తిని పెంపొందించడం
4. యువకులకు సమాజ అవగాహన కోసం కళాశాలల్లో చర్చా వేదికలు ఏర్పాటు చెయ్యడం
5. సమాజము సంస్కృతి పట్ల ప్రేరణ కలిగించడం
6. గృహిణులు, యువకుల నుండి రచయితలను ప్రోత్సహించడం
7. రచనల కోసం వర్క్ షాప్ లను ఏర్పాటు చెయ్యడం
8. పాఠకులను పెంపొందించడానికి సంచార గ్రంథాలయాన్ని నిర్వహించడం
9. పాఠకులకు అవసరమైన పుస్తకాలను అందచెయ్యడం
10. వారం వారం పిల్లలకు బుద్దివికాసము కలిగించే సృజనాత్మక కృత్యాలను ఏర్పాటు చేయుట
11. భాష, సాహిత్య ,సంగీత ,సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు ఏర్పాటు చేయుట
12. ప్రతిభను కనబరిచే పిల్లలను గుర్తించి ప్రోత్సాహమందించుట
13. మానసిక శారీరక అభివృద్ధికి అవసరమైన క్రీడలను ప్రోత్సహించుట
రెండో దశ
1. తల్లి తండ్రి లేని పేద విద్యార్ధులకు విద్యా వసతి సౌకర్యము కల్పించుట
2. వృద్ధులకు ,శారీరక,మానసిక,ప్రత్యేక అవసరములు గల వ్యక్తులకు చేయూత నిచ్చుట
3. పర్యావరణ పరిరక్షణకు అవసరమైన కార్యక్రమాలు చేపట్టుట
4. ప్రకృతి వైపరీత్యాలు సంభవించినప్పుడు సహాయ సహకారాలందించుట
5.శిశు కేంద్ర విద్యాభివృద్ధికి కృషి చేయుట
6. రీడర్స్ క్లబ్,ఫిల్మ్ క్లబ్ చిల్ద్రన్స్ క్లబ్ లను ఏర్పాటు చేయుట
7. రక్త దానము కళ్ళ దానము,అవయవ దానము లను ప్రోత్సహించుట
8. మొక్కలను పెంచడాన్ని ప్రోత్సహించుట
9. పత్రికలు మరియు పుస్తకాల ప్రచురణ మరియు పంపిణి చేయుట
10.ఉపాధ్యాయులు తల్లిదండ్రులు యువకులకు అవసరమైన శిక్షణలనిచ్చుట
11. ఫ్యామిలీ గైడెన్స్ కౌన్సిలింగ్ కేంద్రాలను ఏర్పాటు చేయుట
12. పౌర గ్రంధాలయాన్ని ఏర్పాటు చేయుట
13. సంస్థలో సభ్యులను పెంపొందించుకొనుచూ సభ్యులందరూ సంస్థ అభివృద్దికి కృషి చేయుట
మూడో దశ
1. స్ఠల సేకరణ మరియూ నిర్మాణముల ఏర్పాటు