13 జులై, 2010
హిమాలయాలు-హిమపాతాలు
అమ్మో ఇంత మంచా అని
కేరింతలు కొడుతూ
ఆబగా ఎగిరి దూకేను
నా బాల్యంలోనికి
మౌనంగా తిరిగి వెళ్ళి పోయాను
సూర్యుడు మంచు ముక్కని
ముద్దాడాడు
అక్కడ వజ్రాల లోకం ప్రత్యక్షమైంది
ఎంతో ఆరాటంతో మంచుని
చేతుల్లోనికి తీసుకున్నాను
ఎంతో సేపు ఉండలేదా సంతొషం
కరిగి కన్నీరై పోయింది
ఆకాశం నుండి
మంచు ముత్యాలు
తారకల్లా కురుస్తూనే ఉన్నాయి
మంచు వెన్నెల్లో
ఎన్నెన్ని నెమళ్ళు
పురివిప్పి నాట్యం చేస్తున్నాయి
ఇన్ని జలపాతాలు దాటినా
ఈ ప్రకృతి దాహం
తీర లేదేమిటో
వాళ్ళందరూ సుకుమారమైన
చూపుల్తో ఎన్నో అందాల్ని పట్టుకున్నారు
నేనా వొగుడాకు వృద్దుని
చేతులు పట్టుకున్నాను
వాళ్ళంతా సుందరమైన అందాల్లొ తడిశారు
నేనాయన దుఃఖంలో
పునీతుణ్ణయ్యాను
ఆ జలపాతం
అజంతా సుందరంత అందమైంది
చూడాల్సిందే గానీ ముట్టుకోలేనంత
ఆకాశాన ఉండి పొయింది
చెట్లు ఆకులు కొమ్మలు
పువ్వుల్ని కన్నాయి
పూలు సువాసనల్ని వెదజల్లి
వనం రుణం తీర్చుకున్నాయి
ఎంత దూరం పోయినా
పర్వతాలు చేతులు సాచి
రారమ్మని ఆహ్వానిస్తూనే ఉన్నాయి
పెదాలు విచ్చుకుని నవ్వుతూనే ఉన్నాయి
అక్కడక్కడా మంచు ముక్కలు
లోయల జడల్లో ఎవరు తురిమేరో
మబ్బు తునకల్లా
ఇన్ని మెట్లున్నాయా స్వర్గానికి చేరడానికి
ఆమె గునుస్తూనే ఎగబాకుతుంది
అక్కడికెక్కేసరికి హఠాత్తుగా పర్వతాలపై
గంపలతొ మంచును ధారగా పొస్తున్నారెవరో
చీకటి మైదానం పైకి పరుగున వొచ్చాడు
చంద్రుడు వెలుతురు వర్షమం
ధారగా కురుస్తుంది
తెలతెల్లనిరాళ్ళు
నది నిండా నీళ్ళు
దొర్లుకుంటూ
వచ్చిన కొండ
వాలు నీటిలోకి జారిపోయింది
సూర్యుడు ముందుకు వంగి
సహస్ర బాహువులతో
వెలుతురు వారబోస్తున్నాడు
ఈ జలపాతం వయ్యారంగా వచ్చి
ఆమె ముమ్దు నిల్చుంది
ఆమె అడిగిందీ
అతని కబురేమన్నా మోసుకొచ్చావా అని
వర్షం వెలిసింది
చెట్లన్నీ తలారా స్నానం చేసి చిక్కులు తీసుకుని
సోకులు చేసుకుంటున్నాయి
గడ్డిపూలు చల్లగాలుల సంగీతానికి
తలలూపుతున్నాయి
కరకు పాదాలు పైనుండి కదిలి పోగానే
దీనంగా తలలు వంచేశాయి
ఆమె కోసం ఎన్నో రాత్రులూ పగళ్ళూ
ఎదురెదురు చూశాను
పరుగెత్తి పరుగెత్తి అలిసిపోయాక
నా చేతికి దొరికిందామె
అప్పటికే ఆమె గుండె
మంచులా కరిగి పోయింది
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి