లోయలు కొండలు జలపాతాలు

ఎన్నెన్ని కొండలో జంటలు జంటలుగా
చేతుల్చేతులు పట్టుకుని
ఎన్నేళ్ళ నుంచో ధైర్యంగా నిలబడి ఉన్నాయి

కొండలపై అక్కడక్కడా
గోధుమ పంట
పర్వతాల తలపై పాపిట తీసినట్టు

పర్వతాలు వళ్ళు విరుచుకుని
పవ్వళించాయనుకుంటే
హఠాత్తుగామంచు వర్షం
తెల్లని పాలపాట పాడింది

పర్వతాలు
చీకట్లో మునిగి పోతున్నాయని
సూర్యుడు ఒక వెలుతురు తునకను విసిరేడు
భళ్ళున తెల్లారిపోయింది

చిక్కటి చీకట్లో చెట్ల వరుసలు
వాటి మధ్య
వెలుతురు తుంపులు తుంపులుగా
రాలి పడుతుంది

ఆ కొండ చరియలపై
శిల్పులు చెక్కని
అపురూపమైన శిల్పాలెన్నో

పర్వత పాదాల ముందు
మోకరిల్లి అనుకునే వాడిని
ఆ కొండలు ఆకాశాన్నంటుతున్నాయని
ఇప్పుడా కొండలు ఓడిపోయి
నా పాదాలకు నమస్కారం చేస్తున్నాయి

మా ఇంటి ముంగిట మందారం చెట్లు
ఒళ్ళంతాఎర్రెర్రని కళ్ళయి మురిపించేయి
ఇన్నిన్ని పూవనాల మధ్య నోట మాటే రావడంలేదు

మనం మౌనంగా నడుస్తుంటే
ప్రకృతి మాట్లాడుతుంది
చెట్లు వంగి నమస్కారం చేస్తాయి
జలపాతాలు గలగలా నవ్వుతాయి
కొండలు గుండెలకు ధైర్యాన్నిస్తాయి
సాగిపోతున్న బాటసారులకు సెలయేళ్ళు
వీడ్కోలు చెబుతాయి

నేనిక్కడ ప్రకృతిని పూటుగా తాగాను
కోయిల్లా పాడ్డం మొదలు పెట్టాను

ఎంతో నేర్చుకున్న మేధావినని
ఇంత కాలం విర్ర వీగాను
తల్లీ నీదగ్గరకొచ్చాక తెలిసింది
నేనొక నిరక్షరాశ్యుడనని

ఎవరెవరు చెక్కారీ శిల్పాలను
ఎన్నెన్నో వగలు పోతున్నాయివి

ఈ మంచు బిందువుల బుగ్గల్తో
ఆ సూర్యకిరణాల పెదాలు
దోబూచులాడుతున్నాయి

అప్పుడప్పుడా మేఘాలు
కొండల అంచుల్ని
ముట్టుకుంటున్నాయా
ముద్దెట్టుకుంటున్నాయా