29 ఆగ, 2010

ఊపిరి సలపని ఉత్కంఠ

ఊయల ఊగుతుందే
ముందుకూ వెనక్కూ
అల్లానే ఊగుతూ ఉండేదప్పుడు
నా గుండె కూడా అలసట లేకుండా
కవాటాలు తుత్తునియలు అయిపోతాయేమో
రక్తనాళాలు ఉత్కంఠ భరించలేక
విస్పోఠన చెందుతాయేమో నన్న
ఉత్కంఠ నిండి ఉండేది
అప్పుడు మోయడానికి
జ్ఞాపకాలు లేవు ఉట్టి గాయాలు తప్ప
అడుగు తీసి అడుగేద్దామంటే నిప్పులు కాల్తున్న భయం
అయినా సరే ఆపలేని మునివేళ్ళ మీద ప్రయాణం
ఒక్కోరోజు కుంపటి మీద కాగుతూ కూడా
పీడ కలల్ని భరించాల్సి వొచ్చేది
అప్పుడప్పుడైనా పంచుకుందామని దోసిలి నిండా
కలలు తీసుకునేవాణ్ణి
తల పైకెత్తి చూస్తే
కళ్ళ ముందు అంతా శూన్యం
ఎవరో చుట్టూ మూగి ఉన్నా
కళ్ల లోతుల్లో కనిపించని భావాల్ని
చదవలేని తడబాటు
గాయాల్నిలా మోసుకు తిరుగుతున్న కొద్దీ
కాలి బాట మరింత ఇరుకిరుగ్గా
ముళ్ళ పొదలతో తుప్పలతో
రాళ్ళూ రప్పలతో గీరుకుపోయిన
పచ్చి పుండు అయ్యేదేమో
ఇప్పటికైనా మేలుకోవడం మంచిదే అయ్యింది
ప్రాణాలైనా మిగిలి బ్రతికి బయట పడి పోయానుకదా

1 కామెంట్‌: